Już jutro, 16 listopada bieżącego roku, w warszawskiej Proximie po raz pierwszy zagra legenda rosyjskiego heavy metalu, zespół Aria. Z tej okazji odświeżyłem kolejny, poetycki przekład tekstu tego zespołu. Cóż więcej pisać? Trzeba posłuchać i tym samym nastroić się na to wspaniałe wydarzenie.
Już nie chciałaś być pokorną I w niewoli dłużej trwać Żyć nadzieją tak pozorną Na ich gest odpowiedź słać Znów uderza w twe okna Deszcz, jak gdyby chciał żyć Ty wciąż trwasz tak samotna Więc wyjdź, więc wyjdź, więc wyjdź Czas prysnął daleko za ściany Lecz ty weszłaś w pustki cień Och czuć żal, lecz winny jest znany To sen, twój sen, twój sen Chciałaś zostać niewzruszoną Przezroczystą niczym lód Niedostępną, oddaloną W dali zgubić życia trud